بررسی تنوع درختی بخشی از رویشگاه های جنگلی زاگرس

به منظور بررسی تنوع زیستی رویشگاه های جنگلی زاگرس وشناسایی رویشگاه های موجود، محدوده مناطق مورد مطالعه در روی نقشه توپوگرافی تعیین و به صورت تصادفی 69 پلات 1200 متر مربعی پیاده شد. در پلات ها، پوشش گیاهی (شامل گونه های درختی ودرختچه ای)، خاک و عوامل فیزیوگرافی منطقه برداشت گردید. با استفاده از روش های آماری چند متغیره در مناطق مورد مطالعه چهار رویشگاه شناسایی شدند. نتایج نشان دادند که منطقه ایلام شامل دو رویشگاه می باشد، رویشگاه اول شامل رویشگاه سماق کهبا سیلت، ماسه، ph ، مواد آلی خاک و نیتروژن همبستگی مثبت داشته و تشکیل یک گروه را می دهند و رویشگاه دوم شامل رویشگاه بلوط می باشد که با سیلت، ماسه، مواد آلی خاک و نیتروژن همبستگی مثبت داشته و گونه بارز این گروه بلوط می باشد. منطقه پاوه شامل دو رویشگاه می باشد، رویشگاه اول رویشگاه ارغوان که با رس، سیلت، ph، هدایت الکتریکی، آهک، پتاسیم وکلسیم همبستگی مثبت داشته و تشکیل یک گروه را می دهند و رویشگاه دوم شامل رویشگاه بلوط می باشد با رس، سیلت، ph، هدایت الکتریکی خاک، مواد آلی خاک، نیتروژن، پتاسیم و فسفر همبستگی مثبت دارد. با توجه به نتایج بدست آمده از این پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که گونه سماق و ارغوان در مناطقی با جهت های شمالی و با شیب زیاد استقرار یافته است. همچنین گونه سماق در خاک های دارای سیلت، ماسه، ph، مواد آلی خاک و نیتروژن بالا و گونه ارغوان در خاکهای دارای رس، سیلت، ph، هدایت الکتریکی، آهک، پتاسیم وکلسیم بالا استقرار یافته اند. بنابراین جهت کاشت در فضای سبز شهری،احیا و غنی سازی این گونه­ها در رویشگاه طبیعی آنها و سایر مناطق خشک و نیمه خشک می بایست به نیازهای این گونه ها توجه کافی داشت.